بیقرار ، بیقرار
در بسیط حس عشق
بی گریز و بی فرار
دوست دارم
بی بهانه ،
با تو باشم
با تو باشم تا بمیرم.
رقص گیسوی ، تو ، باد
بر سر انگشتم فتاد
در میان بگرفتمت
شور در جانم نهاد
زود گفتم
جان شیرین،
با تو باشم
با تو باشم تا بمیرم
دل زدم بر آتش و شور
غصه از جان ودلت دور
پس دمی آرام گشتم
در کنارت، مست ومخمور
عهد بستم
با خدایت ،
با تو باشم
باتو باشم ، تا بمیرم
سر به زانویم نهادی
چشم در چشمم گشادی
خیره شوری از دو دیده
در همه جانم فتادی
گفتمت :
تا آن که هستم،
باتو باشم
با تو باشم تا بمیرم.
همچو مادر زاده ، عریان
سر به بالین ، چشم گریان
بی صدا در من خزیدی
داغ چون ،خورشید سوزان
خوب فهمیدم
که باید ،
باتو باشم
باتو باشم تا بمیرم.
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: عاشقانه های کلاسیک
شمس الدین عراقی
عشق وطن
نام و نشان من
کوک
شور ، ماهور
جوم جومک بلگ خزون
همچو طبیعت
زخمه
شوخی با رفیق شفیق جناب فخار
قدرت غزل
طفل درون
سوغات گیلان
چه کسی لایک می گیرد .
سعدیا
از حس ارتکاب
همسرت مٌرد
زار زار
یاس و امید
روز و شب
حرکت و سکون
گریه و خنده
قصه و غصه
سادگی و تجمل
زاویه و تفاهم
عشق و نفرت
زندگی و مرگ
حس خوبی است
حضرت حاکی
کلوزیوم
ساعت را بشکن
می جویمت
تو تنها نیستی
من ، آدمم
تنهایی ممتد
مسلخ عشق
گرمای خورشید
در سویدای دشت
حتی درسکوت
نه .... تو عاشق شده ای
قلبت را ربوده ام
و سپیده دم
همیشه فریادم
زبان احساسم
شام تا شام
تناور درخت عشق
همیشه عاشق
آغاز
دو چشمت
مطمئن باش که من می دانم
سایت ماه اسکین طراح قالب وبلاگ رایگان با امکانات عالی